Zondag 20 juli – 2e dag – Grand canyon south rim &

Om 8 uur ging de wekker vandaag en dan was het idee om om 9 uur weg te gaan. Het opstaan ging alleen ietsjes trager. In een hotel kamer was het ontbijt geregeld, daar hebben we een zoet broodje gepakt, maar waren geen zitplekken en weinig ontbijtkeuze, dus besloten we onderweg even wat te halen. Om 9.30 gingen we rijden. Nog even goed om ons heenkijken en op naar de Wallmart. Daar bijna een uur gedaan over de boodschappen, maar toch proviand voor onderweg is geregeld!

Doordat er een uur tijdverschil is tussen Las Vegas en de Grand Canyon zijn we maar snel gaan rijden en we hebben besloten om direct door te rijden, zodat we zeker op tijd zijn voor de helikopter vlucht. We hebben Hoover Dam dus even overgeslagen, daar hebben we op de laatste dag ook nog tijd voor. De rit was 4,5 uur lang, maar ontzettend afwisselend. Op het ene moment heb je rode rotsen en een paar meter verder heb je een open vlakte met zandstormen. Een prachtig gezicht om over een grote zandvlakte wervelwinden te zien gaan. Gelukkig niet te dichtbij, maar prachtig om naar te kijken. Wat dichter bij de canyon nog even gestopt voor twee herten die over aan het steken waren. Allemaal echt ongelooflijk en de tijd vloog voorbij.

We waren ruim op tijd bij de helikopter vlucht, omdat de tijdsgrens in Arizona niet wordt gebruikt. Hierdoor konden we eerst even rustigkijken naar de helikopters. De spanning steeg een beetje en we kregen er enorm veel zin in. Om 16.30 was het tijd voor het instructiefilmpje. Er gaan 6 personen in een helikopter. We moesten na het filmpje even wachten tot 17.00 om op te gaan stijgen. Niet vervelend, want er verschenen ineens twee elanden op het vliegveld. Ik weet niet wat het met ons is en personeel dat over vliegende objecten gaat, maar onze vier namen werden tijdens het wachten ineens omgeroepen. We werden met zijn vieren naar een busje geleid en wisten nog niet zo goed waarom, want iedereen stapte op bij het vliegveldje waar we waren. We werden naar een ander vliegveldje gebracht waar 4 gloednieuwe helikopters stonden. Paulien en ik herkenden ze van de website. Deze helikopters worden gebruikt voor de imperial tour. Ze zijn bijna helemaal rondom van glas en voorin zelfs een stuk raam onder je voeten. Verder vliegen ze veel strakker, hebben ze airco en kan je met elkaar praten tijdens de vlucht. Veel beter, maar voor de extra prijs hebben we er niet voor gekozen… We hoopten op dat punt al een beetje dat we met deze helikopter mochten, aangezien er geen andere klaarstond… Eenmaal op het vliegveldje werd het zelfs nog beter, we kregen een privé vlucht!!!

Toen we bij de helikopter aankwamen gingen we snel instappen en het opstijgen was een kwestie van een minuutje, we waren snel weg en zagen al meteen een prachtig bosgebied met in de verte de canyon en daarachter bergen. De piloot gaf aan dat het druk was bij papilion helikopter tours en dat wij een gratis upgrade hadden gekregen, omdat ze meer mensen kwijt moesten en dus gebruik moesten maken van dit vliegveld en nieuwe helikopters. Verder hadden we enorme mazzel, we hadden namelijk enorm helder weer. De afgelopen dagen waren er veel stormen geweest met bliksem inslagen, dan mogen ze niet eens vliegen. Er waren ook een aantal grote bosbranden te zien. Die laten ze zelf uitbranden, omdat het gezond is voor het bos. Wij gingen ook een stuk door de rook heen. Ondertussen kon je tussen de bomen hier en daar een eland zien en kwam de canyon steeds dichterbij. Eenmaal boven de canyon zagen we prachtige rode rotsen, de colorado river en op de achtergrond een vlakke vlakte met bomen en daarachter weer bergen, een plaatje dat gewoon onbeschrijfelijk is. Zo waren we de hele tocht zwaar onder de indruk!

Een ieder die twijfelt over het nemen van deze tocht, raden we het enorm aan en we zouden ook aanraden toch zelf al voor de upgrade te kiezen (privé vlucht misschien niet nodig, maar deze helikopter was wel heel erg gaaf). Na een uur van pracht kwamen we met shakende beentjes en zwaar onder de indruk weer terug op land.

Na deze onwerkelijke belevenis zijn we doorgereden naar de grand canyon south rim, die erg dichtbij is. Daar werden we welkom geheten door een park ranger met een echt hoedje! Met 2 shuttle bussen en wat hulp van de chauffeur zijn we op een mooi punt gekomen met uitzicht over de south rim voor het bekijken van de zonsondergang. We hebben een afgelegen punt gepakt en heerlijk genoten van de veranderende kleuren over de canyon. Zodra de zon achter de canyon wegzakt, veranderd het hele park. Het wordt heel snel gitzwart in het park en ze hebben geen lantaarn palen. Terug dus met de bussen. In de bussen worden ook alle lampen uitgedaan behalve de lampen die op de weg schijnen. Dat moet, omdat er elanden oversteken en je ze gewoon op een andere manier niet kan zien. We hebben er ook 2 kunnen bekijken op dat kleine ritje van dichtbij met enorme geweien. Met de zaklamp van de mobiel hebben we vervolgens onze auto terug gevonden, terwijl we konden genieten van een zeer indrukwekkende sterrenhemel. Het was een hele heldere avond en er is in de omgeving nergens een lamp, dus kan je het erg goed zien. Zo hebben we met het blote oog zelfs de melkweg kunnen zien!

Tsjah dan moet je dus ook zelf het park nog uit in het donker en de elanden maakt het niet zo uit wie er rijdt. Nu dus ook heel voorzichtig rijden. Tijdens de rit nog elanden gezien, vossen, herten en zelfs bizons. Ik alleen wat minder, want ik ben vrijwel direct in slaap gevallen. Ook nu moesten we nog een rit van 4,5 uur richting de North Rim. Dit is dan ook de dag waarop we het meeste rijden deze vakantie. We kwamen om half twee aan bij de North Rim. We zijn maar zo snel mogelijk gaan inchecken en slapen, want om 5.00 gaat de wekker zodat we de zonsopgang kunnen bekijken over de North Rim…