62e dag: Zaterdag 29-03

Vandaag dan mijn eerste dag in New York! Ik werd vrij laat wakker en heb toen ontbeten, heerlijke cereal! Ik ben op de bank gaan zitten en heb een film gekeken met James. Na de film ben ik gaan klooien met mijn koffers, zodat ik alle spullen heb die ik hier nodig heb. Ik kwam erachter dat er een paar dingen in mijn koffer waren gebroken! Echt balen. Het ging niet echt om heel veel dingen, maar er zat 1 ding bij die ik echt wilde houden (wat ik dan ook ga doen, ik ga het maken.)
De reis heeft erbij heel erg flink ingehakt, dus ik was alweer aan rust en slapen toe. Ik ben dus gewoon in slaap gevallen en ben de rest van de dag thuis gebleven en uitgerust. Voor mijn verjaardagscadeau hebben Al en James kaarten gekocht voor een gala van Don zijn kerk. James zegt dat het een hele belevenis gaat worden. Ik heb me dus netjes aangekleed (dat moest ik ook nog ergens onderin mijn koffer zien te vinden. En daar gingen we, op naar het gala. James had dit weekend een auto nodig, dus die heeft hij vandaag gehuurd. Ik moet zeggen dat ik niet snel weer bij hem in de auto zal stappen, hij kan echt niet rijden! Had bijna zin om het stuur over te nemen, want we zijn ternauwernood aan een aantal vervelende situaties weten te komen. Nou is het verkeer hier ook wel super vervelend. Iedereen die gewoon door elkaar heenrijd, elkaar inhaalt van alle kanten, te hard rijdt, onverantwoordelijk rijdt etc. Verder rijdt iedereen hier gewoon ook door rood heen als ze denken dat ze kunnen… Je moet dus goed op blijven letten.
Bij het hotel aangekomen van het gala was het even zoeken naar de juiste zaal. James had ook een foutje gemaakt, want hij dacht dat het om 8 uur begon en het begon al om 6 uur. We kwamen binnen en werden verwelkomt met een mooi tasje met allemaal gratis zooi. James was er heel erg blij mee en ik lachte en bedankte vriendelijk en vraag me sterk af wat ik er mee moet doen. Weer een plek in mijn koffer. Toen we binnenkwamen waren ze begonnen met het voorgerecht (ja er hoort ook eten bij). Don kwam ons begroeten. We gingen aan onze tafel zitten en kregen het voorgerecht (een salade). Op een gegeven moment ging Don het podium op en begon hij zijn speech. Ik moet zeggen dat het een heel andere situatie is dan de laatste keer dat ik hem op het podium heb gezien als nurse Betty (Don in een sex-zuster pakje met een grote lolly voor de 50e verjaardag van mijn oom Winfried. Echt melig!). Na een lang verhaal, waarvan ik maar de helft heb meegekregen begon hij ineens over mij te praten en dat ik gisteren (?) jarig was. Ik moest op het podium komen en bloemen in ontvangst nemen en even heel lief lachen naar de zaal en snel in een half sprintje weer terug naar mijn stoel. James kon zijn lachen niet inhouden, die vond het kennelijk grappig ;). Na nog veel meer speeches verder en heel erg veel zingen tussendoor was het weer afgelopen. Het zingen was wel heel gaaf, allemaal gospels. De zaal begon ze gewoon spontaan tussendoor te zingen. Iemand begon en de rest volgde. James: ‘How do you like a black church?’. Het was inderdaad op een gegeven moment net een kerkdienst en dat vond James ook. We hebben nog een lekker diner gehad en als lekkerste toetje (Mandy’s mening) allertijden: cheesecake. Ik moest al over mijn nek toen ik het zag, dus heb het snel weggeschoven :D.
Eenmaal weer bij het gebouw van James aangekomen hadden we een probleem. James zijn parkeerplek was ingenomen. Dat betekend normaal dat je ergens op straat een plekje moet vinden en je scheel moet betalen, maar dat James niet van plan. Hij heeft hem dus ergens midden op het parkeerterrein in de weg gezet, erg logisch. Binnen heeft hij het gemeld bij de beveiliging. Zij gingen kijken wie er zijn plek had ingenomen en of ze er wat mee konden doen. James is in zijn appartement dus een paar keer door de beveiliging gebeld en uiteindelijk moest hij alsnog naar beneden, want degene die zijn plek innam, heeft de auto weggehaald en James moest dus zijn auto daar parkeren. Ik ben gewoon lekker gaan slapen, want morgen wil ik toch echt wel New York in. Al moet ik zeggen dat ik er niet echt om zit te springen en veel liever nu gewoon naar huis ga. Ik voel me nog steeds niet echt lekker.