60e dag: Donderdag 27-03 - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Hieke Veenker - WaarBenJij.nu 60e dag: Donderdag 27-03 - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Hieke Veenker - WaarBenJij.nu

60e dag: Donderdag 27-03

Door: Hieke

Blijf op de hoogte en volg Hieke

03 April 2008 | Verenigde Staten, Washington, D. C.


‘Hieke, dit is je verjaardag. Je verjaardag gaat zomaar niet voorbij…’ Vanmorgen werd ik wakker met dat muziekje in mijn hoofd. Het is van een cd die ik ooit aan mijn moeder heb gegeven op haar verjaardag (ze zongen dan ook Ellen en niet Hieke… haha :D). Vandaag wordt een drukke dag en een emotionele dag, ik voelde het al aankomen zodra ik wakker werd. Vandaag moet ik dan toch echt afscheid gaan nemen van mijn klasje.
Allereerst dan maar naar school in de morgen. Ik weet dat de kinderen eerst art hebben en dus kom ik daarna naar school om mijn verjaardag te vieren en afscheid te nemen. Voor de gelegenheid vond ik dat ik mijn nieuwe verjaardag outfit aan mocht doen, inclusief de spijkerbroek. Eenmaal op school aangekomen ben ik eerst even naar Melissa toegegaan om Mandy’s horten hears a ho (ow sorry, who?)boek af te geven. Alle kinderen mogen hun naam erin zetten. Mandy en ik hadden bedacht om allebei een boek mee te nemen en de kinderen daar iets in te laten zetten. Mijn kinderen kregen dus ook meteen het boek van mij en iedereen heeft er een verhaaltje ingeschreven. Echt heel lief! Voor mijn verjaardag was een een mooie happy birthday Heike (ja, zo spellen ze mijn naam…) taart met veel zoet glazuur! Ook hadden ze weer ijs voor me. Ik kon mijn buikje dus rond maken vanmorgen. We hebben met elkaar nog gepraat, wat gezongen en ik was net een fotomodel, want inees kwamen alle mobiele telefoontjes en camera’s tevoorschijn en ik moest overal op de foto. Heb nog flitsen in mijn ogen. Ik heb met de kinderen gegevens uitgewisseld om met ze te kunnen mailen en te schrijven etc. Natuurlijk ben ik nog een keer helemaal half dood geknuffeld door iedereen en het was echt heel erg moeilijk om weg te gaan! Het is dat ik een afspraak had bij de kapper, anders was ik nog langer blijven hangen (wat niet beter was gaan werken). Ik heb met tranen in mijn ogen nog een keer gedag gezegd en ben weggegaan:(. Nog een paar leerkrachten voor de laatste keer gedag gezegd en dat was het dan… Een zeer mooie levenservaring, waar ik nog vaak aan terug zal denken en heel veel van heb geleerd. Ik kom zeker terug, dat is al een feit :D haha. Alleen niet meer voor zolang en alleen denkik, meer als vakantie :D. Ik heb van allemaal kinderen trouwens ook nog allemaal cadeaus gekregen! Echt lief.
Mandy stond buiten me al op te wachten met de auto om naar de kapper te rijden toen ik uit de school kwam lopen. We hebben heerlijk even in de auto gekletst en hebben de kapper vrij snel gevonden. Ik kwam binnen en de vrouw die me ging knippen was zeer aardig. Ik wilde alleen van mijn dooie punten af, niet dat ik zo met een raar kapsel zit opgezadeld. Dat is dan ook gebeurt, in 15 minuten was ik klaar en toen kwam Mandy ook binnenlopen, aangezien ze pas net de auto had weten te parkeren (niet omdat ze daar slecht in is, maar het verkeer is hier gewoon chaos). Mandy wilde ook wel even van haar dooie punten af. Wat als gevolg bij Mandy had dat ze als een poedel van de stoel afkwam. Haar har was compleet statisch geworden. Het zag er erg grappig uit. Na een tijdje begon het wel beter te zitten. Toen we thuiskwamen moesten we toch echt de koffer in gaan pakken. Ondertussen heeft mijn opa ook nog gebeld op mijn verjaardag met oma op de achtergrond natuurlijk :D. Echt even heel gezellig! Daarna ook met Cas gepraat, die zijn zingende verjaardag kaart had binnen gekregen… De stift die ik had gebruikt was alleen heel erg uitgelopen… Haha, nou dat komt nog wel een keer goed. Volgende keer met pen :D. Ook heb ik nog even met mijn ouders gepraat en toen was het alweer tijd om weg te gaan. Jeff heeft ons meegenomen met wat vrienden (Adelina, Segey, Matt en Eric) naar een pizza restaurant, waar je een lopend buffet hebt. Je kan dus zoveel pakken als je wilt :D. Mijn grote maag mist alleen :(. Mandy at ook niet veel, want ze voelde zich niet echt lekker. Matt en Eric hadden een verjaardagstaart voor me meegenomen. Er stond op Happy Birthday Veenker. Eric wist namelijk nog wel hoe mijn achternaam moest worden gespeld, maar mijn voornaam was te moeilijk. Hij had het in zijn telefoon ongeveer zo staan: Heyikia. Ik moest me rot lachen natuurlijk met Mandy (waar een belachelijke foto van is gemaakt!). Na het eten hebben we Jeff welterusten gezegd, want hij ging naar huis en slapen. Wij zijn nog met zijn allen naar Matt gegaan en hebben daar nog tv gekeken en kaartspellen gespeeld. Mandy voelde zich alleen heel erg beroerd en haar lichaam liet dat duidelijk merken. We zijn dus naar huis gegaan en ik heb haar in mijn bed gelegd en ingestopt (mijn bed is warmer). Ik ben er na wat inpak dingen gecheckt te hebben naast gaan liggen. Ook had ik een mooie kotsbak gecreëerd. Een doos van build-a-bear met een plastic tas erin. Werkte erg goed! Het slapen werkte wat minder, want ik was super gestrest! Ben toch maar wel gaan slapen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Hieke

Actief sinds 23 Juli 2012
Verslag gelezen: 119
Totaal aantal bezoekers 37274

Voorgaande reizen:

19 Juli 2014 - 13 Augustus 2014

Roadtrip Westkust USA

28 Januari 2008 - 04 April 2008

Mijn eerste reis

Landen bezocht: