50e dag: Maandag 17-03-08

Het is vandaag de grote dag! De projectweek start. Mandy is superzenuwachtig en ik moet toegeven dat ik dat stiekem ook wel ben. Wat een voorbereidingen en werk dat daarin is gaan zitten. Toch ben ik zeer trots op het resultaat en ik weet dat Mandy het uitstekend gaat uitvoeren.
Ondertussen is het mijn vaders laatste dag en wilde ik nog met hem naar buiten. We wilden naar de Wallmart/Mall om cadeautjes te kopen en daarna wandelen in het park. Ons plan werd bruut verstoord door een telefoontje van Tammy, die daar Ipke had staan en ze wilde dat we een afspraak met hem maakte met mijn vader, ik en hem. Wij dus Ipke aan de telefoon gekregen, waarvan we niet het idee hebben dat hij ook op de hoogte was van Tammy’s plan, het was meer een voorstel. Maargoed we gingen dus eerst naar wallmart en de mall en daarna naar Ipkes huis op de borrel (zonder borrel voor mij, ben pas over 10 dagen 21 ;)). Eerst kwamen de schoonmaaksters nog binnen, die meteen weer weggingen, want ze kwamen woensdag wel terug als mijn vader er niet was. Dan hadden we nu rustige samentijd (lief he).
In Wallmart hebben we vanalles gevonden en hebben we rustig rondgelopen. We zijn voordat we nog even de mall in zijn gegaan nog samen wat gaan drinken bij de subway. Zoveel mensen om me heen en lopen wordt me echt heel snel teveel en waren al een tijdje binnen. Heerlijk gezeten genietend van een appelsapje. Daarna zijn we even de mall ingegaan. Met nadruk op even, want het was gewoon even mijn vader de winkels laten zien. Een paar in en toen lekker naar huis. Thuis heb ik even lekker gerust voordat we weer weggingen. We zijn dus naar Ipke gegaan (de Nederlandse boer, waarvan we de auto hadden geleend). Hij heeft ons veel verteld over het boerderij leven hier en over Amish. Want nou komt het verhaal: We mogen dinsdag naar een Amish school! Hij heeft een boerderij en runt hem samen met een meneer die Amish is, via hem heeft hij geregeld dat we daar op bezoek mogen. Dat is heel bijzonden, want mensen mogen normaal niet ‘gewoon’ naar die school toe, eigenlijk komt dat gewoon niet voor. Daar waren we hem dus erg dankbaar voor. Op een gegeven moment zat ik door mijn energie in en wilde ik wel weer naar huis. Ipke had alleen met Jitske en Kelly afgesproken dat ze met Mandy naar ons toekwamen om nog over dinsdag (de dag dat we gaan) te praten. Ze belde na een tijd af en we gingen dus uiteindelijk naar huis. Eenmaal thuis duurde het niet lang of Mandy belde. Ze was later, want was bezig met de projectweek en ze nam Melissa en Johny mee op ziekenbezoek (jeej). Ik was even erg enthousiast aan de telefoon, maar dan lieg ik. Ik heb haar even erop gewezen dat ik door de afspraak met Ipke vet lang op ze heb lopen wachten voor niks en dat ik helemaal moe was en geen zin had in nog meer bezoek. Mandy wist niks van een afspraak of van Ipke. Melissa en Johny kwamen en hadden een groene ketting meegebracht voor me omdat het St. Patricks day is (wat eigenlijk inhoudt dat je je van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat klemzuipt en iedereen knijpt die niks groens aan heeft… De reden voor het feest anders dan dat kennen ze niet). Ze zijn niet te lang gebleven en het was wel even leuk ze te zien. Hij is nog steeds smoorverliefd op me volgens Mandy en Melissa, wat ik persoonlijk niet merk en erg grappig vind ;). Daarna heb ik even lekker 2 uurtjes geslapen en toen zijn we naar Cracker Barrel gegaan voor eten. Laatste avond van pap hier, dus even lekker eten. Hij heeft aan tafel gespeeld met het speeltje dat ze ons gaven bij de tafel. Ik heb genoten van het eten (nog steeds kan ik niet alles op). Na het eten ben ik lekker naar bed gegaan en Jeff is met Mandy Debbie op gaan halen. Ik ging lekker douchen eerst. Toen kwam ik er ineens achter dat ik een deel van mijn been niet meer voel. Tenminste de huid. Ik was daar toch wel van geschrokken en ben even lekker bij paps op de kamer gaan zitten. Dat stelde me wel weer gerust. Toen was Debbie ook thuis en wilde ik weer naar bed. Ik ging naar beneden en heb haar even gedag gezegd. Ze was erg moe van het reizen. Ik ben lekker in bed gaan liggen en ben in slaap gevallen. Mandy heeft me als verhaaltje voor het slapengaan nog verteld hoe de eerste projectweek dag was gegaan: SUPER! Ik ben zo trots!